De schatjes van Casa Hogar Benito Juarez

Hola lieve amigos y amigas,

Eva en ik zijn vanochtend na een lange busreis aangekomen in San Cristobal de las Casas. Nog niet veel gezien, maar onze eerste indruk is dat SC een heel gezellige plaats is!

Eva en ik zijn de afgelopen week veel bij de kinderen geweest en dat was geweldig! Zondag naar de kerkdienst in de kerk op het terrein van Casa Hogar geweest. Het was een heel andere dienst dan ik zelf gewend ben, veel gedans en gezing, 7 meiden van Casa Hogar dansten mee en dat deden ze erg goed! De kids verblijd met pelotas = stuiterballen en de fluitjes die mijn zus had meegegeven (groot suc6 Jam!).

Donderdag zijn Eva en ik met Carol naar Cuicatlan geweest, a girls day out! Onderweg veel kunnen praten over van alles. Door de financiële problemen is er nog niet zoveel bereikt als ze hadden gehoopt in Cuicatlan. Wat wel een goede verbetering is, is de oprit. Die was van zand en daardoor dreigde het tehuis de afgrond in te zakken. De oprit is nu geplaveid en verstevigd aan de zijkant, waardoor het tehuis nu veilig is. Verder zijn er bouwvakkers bezig met het bouwen van een storage. Ze maken de stenen zelf en daardoor is de bouw relatief goedkoop.

De kinderen waren nog net zo lief en ook deze schatjes werden verblijd met pelotas en fluitjes. De fluitjes leverden een oorverdovend lawaai op ;-) Na het middageten de kinderen getrakteerd op ijsjes, wat extra leuk was omdat het ook de verjaardag van Hilda was (Hilda y Esteban runnen de Casa in Cuicatlan). Lekker gespeeld met ze en nadat ik had beloofd dat ik de volgende keer langer blijf, ´mochten´ we weggaan.

Met hulp van de recente giften van allemaal lieve mensen kon Stichting Guadalupe 20.000 pesos aan Casa Hogar overhandigen. Een deel van dit geld gaat besteed worden aan ventilatoren in Cuicatlan. Eva en ik hebben ondervonden dat dit echt nodig is, want zelfs alleen als we gewoon aan tafel zaten, droop het zweet van ons af. Zo snikheet daar! Carol vertelde dat Cuicatlan niet had kunnen bestaan zonder de financiële hulp van Stichting Guadalupe. Dit motiveert ons om het komend jaar nog meer ons best te doen veel geld in te zamelen.

Gister zijn we nog naar de lieverds in Oaxaca geweest om afscheid te nemen. Ik had gelukkig al op de terugweg vanuit Cuicatlan besloten dat ik volgend jaar weer terugga en dat maakte het afscheid een stuk makkelijker.

Eva en ik gaan nu SC ontdekken ;-)

Besos, Eva y Flor