Viva la Mexico :)

Hola amigos,

Het is SUPER om weer terug te zijn in Oaxaca! En niet alleen omdat het hier warm, zonnig weer is :) We hebben er wel wat voor over moeten hebben, want we hebben 11 uur in het vliegtuig gezeten, 5 uur gewacht voordat de nachtbus ging, en 6 uur in de nachtbus naar Oaxaca gezeten! De vlucht ging goed en we zaten heel relaxt, want we waren geupgrated naar de comfort classe. We hadden super veel beenruimte. In de nachtbus wel wat geslapen maar toch wel om 6 uur ´s ochtends gebroken aangekomen in Oaxaca. Helaas konden we nog niet in onze kamer in hotel Casantica, maar het zonnetje scheen al en zijn we lekker door de stad gaan lopen en op een terras ontbeten. Ons vermaakt bij het zwembad van het hotel totdat onze kamer klaar was en we eindelijk na 30 uur konden douchen en omkleden!

Gelijk maar een bezoekje gebracht aan alle mooie kerken in Oaxaca: de Santo Domingo, Basilica de la Soledad, de kathedraal van Oaxaca en een schattig klein kerkje la Iglesia de Carmen. Op het Zocalo was het, zoals altijd in het weekend, gezellig druk. Lekker op een terrasje alle voorbijkomende mensen bekeken en een parade van kinderen in traditionele klederdracht aanschouwd. Hun school bleek zoveel jaar te bestaan en hoe vier je dat anders dan met een optocht met muziek, poppen en het uitdelen van snoepjes! We konden het niet laten om te shoppen in mijn lievelingswinkel (MARO) en die leeg te kopen :) ´s Avonds hebben we gegeten bij 100% Naturalis. Helaas niet zo lekker als de vorige keren: kakkerlak in de hoek en het eten van Lonneke was koud!

Zondag begonnen met een lekker ontbijt in het hotel. Het is erg druk in het hotel, veel groepen. Wat marktjes afgestruind en al veel souveniers gescoord (Babbel: je Catrina tas is al aangeschaft!). ´s Middags met tassen vol spullen naar het kindertehuis gegaan. Vandaag gaan we alles uitzoeken en verdelen voor Oaxaca en Cuicatlan. We werden opgewacht door Sarah, een meisje uit Amerika die voor een jaar in het kindertehuis werkt als vrijwilliger. Ze liet ons de nieuwe leslokalen zien en het ziet er zó mooi uit! Lonneke en ik liepen er wel met een trots gevoel rond dat wij hiervoor het geld hebben ingezameld. Ook de bestaande ruimtes zien er nu mooi uit. Het was ook super leuk om alle kids weer te zien, al zijn er ook veel nieuwe kinderen. Angel kan heel goed lopen, Nacho (blind) heeft een beurs gekregen voor een hoog aangeschreven katholieke school en Gloria en Alex zijn nog even boefig. Lekker geknuffeld met Alex :) Hij is nu 9 jaar en volgens mij weet hij stiekem nog wel wie ik ben! Voor Lonneke was het ook heel leuk om na 3 jaar iedereen weer te zien. Carol kwam eind van de middag. Zij heeft het weer druk als altijd en voor de 4e keer oma geworden van een kleindochter Mia. Het was erg leuk om haar weer te zien! Carol vertelde dat ze zó blij zijn met eigen school en klaslokalen omdat de kinderen op deze manier met zekerheid educatie kunnen krijgen. De leraren van deze nieuwe unie (leraren die niet meer willen staken) worden betaald door de overheid maar worden wel erg tegengewerkt door bond van leraren die dwars liggen. Hun salarischeques worden niet uitbetaald, Casa Hogar moest maanden wachten op de schoolboeken etc. Maar hoe dan ook ze zijn erg blij dat ze deze beslissing hebben genomen. Met de bakkerij in Cuicatlan gaat het erg goed! Van de week gaan we daar ook heen.

´s Avonds waren we uitgenodigd om te komen eten bij de familie Garcia. Die familie heeft Lonneke het eerste weekend toen ze hier was opgevangen, omdat er iets mis was gegaan met haar gastgezin. De familie, vader Miguel, moeder Paty, dochter Paty, dochter Cecy en zoon Miguel, was super blij om Lonneke na 3 jaar weer te zien! We weren heel gastvrij ontvangen en het eten was heerlijk. Ik at mijn quesedilla braaf met mes en vork, wat Cecy erg raar vond en dat later ook zei: dat kan je toch gewoon met je handen eten! Het was een heel gezellig avond, maar soms wel moeilijk om al het Spaans te volgen.

En nu is het tijd om weer van de zon te genieten :)

Hasta pronto! Besos, Lonneke & Fleur